Arxeologiya və Etnoqrafiya İnstitutu
Arxeologiya və Etnoqrafiya İnstitutu 1993-cü ildə yaradılmışdır. İnstitutun əsas fəaliyyət istiqamətləri Azərbaycanda arxeologiya və etnoqrafiya elmləri sahəsində fundamental və innovasiya xarakterli elmi tədqiqatların həyata keçirilməsidir.
Azərbaycan arxeoloqlarının uzun illər ərzində apardıqları tədqiqatlar nəticəsində ölkəmizin dünyada ən qədim insan məskənlərindən, erkən sivilizasiya mərkəzlərindən biri olması maddi faktlarla sübuta yetirilmişdir. Aparılan araşdırmalar nəticəsində müəyyən edilmişdir ki, Azərbaycanda qədim insanlar hələ iki milyon il əvvəl məskunlaşmışdır. Erkən əkinçilik mədəniyyətlərinə aid yaşayış məskənləri, tunc dövrünün yaşayış yerləri, şəhər tipli abidələri, yüzlərlə qəbirləri, antik və orta əsrlərə aid şəhərlər və s. çoxsaylı abidələr qazılıb tədqiq edilmişdir. Aparılan araşdırmalar Azərbaycanın qədim dövr tarixinin bir sıra qaranlıq səhifələrinə işıq salmış və bu elmi nailiyyətlər vətənimizin tarixinin yazılması üçün mühüm əhəmiyyət kəsb edən maddi faktların aşkara çıxarılması ilə nəticələnmişdir. Respublikanın bütün bölgələrində aparılan etnoqrafik tədqiqatlarla əhalinin məişəti, adət-ənənələri, maddi və mənəvi mədəniyyəti öyrənilmişdir.
Hazırda İnstitutda “Daş dövrü”, “Eneolit və ilk tunc dövrü arxeologiyası”, “Tunc və ilk dəmir dövrləri arxeologiyası” , "Azərbaycan antik dövr arxeologiyası", Numizmatika”, "Tarixi etnoqrafiya", "Müasir dövr etnoqrafiyası", "Etnososioloji tədqiqatlar", "Elmi ekspozisiya" şöbələri, "Yeni tikinti sahələrinin arxeoloji tədqiqi", "Çöl tədqiqatları", "Azərbaycanda arxeoloji abidələr toplusu", "Arxeoloji texnologiya", “Arxeologiyada informasiya texnologiyalarının tətbiqi”, “Xalçaşünaslıq” sektorları fəaliyyət göstərir.
Əlaqəli nümunələr
- Ağlabənd
- Alaçıq
- Alaçıq
- Araqçın
- Arxalıq
- Atlaz
- Badış
- Bafta
- Bağban
- Balta
- Baş bəzəyi
- Başlıq
- Başmaq
- Bazubənd
- Belbağı
- Boğazaltı
- Boxça
- Boyunbağı
- Börk
- Bulaqüstü tikili
- Bürüncək
- Canlıq (cılıtka)
- Cımğa (cığ) ev
- Corab
- Cuna
- Cübbə
- Cütbalaq
- Çaxçur
- Çalma
- Çarıq
- Çarşab (çadra)
- Çəçik boyunbağı
- Çəkmə
- Çənəbənd (qarmaq)
- Çəpkən
- Çörək
- Çuxa
- Çust
- Çustçu
- Çutqu
- Dabbaq
- Daxma (qazma) ev
- Daraq qabı
- Darayı
- Darbalaq
- Daş-qaş
- Daşyonan
- Dəbilqə
- Dəhrə
- Dəmirçi
- Dəryaz
- Dəyirmançı
- Dikdaban (quşkeçən)
- Dingə
- Dizlik
- Durma ev (Çovustan)
- Duvaq
- Dübəndi
- Dülgər (xarrat)
- Düymə
- Düyməçə
- Eşmək
- Ev
- Əba
- Əkinçi
- Əmmamə
- Ətəklik (yaxalıq)
- Fəs
- Gərdək bəzəyi
- Gərdəkbaşı
- Gümüş kəmər
- Həyət
- Xalat
- Xanəgah
- Xillik
- Xirqə
- İmarət (bəzək dəsti)
- İpək
- İpək parça
- Karvansara
- Katibi
- Kəhriz
- Kəhriz kürəbəndləri
- Kəmər
- Kənd
- Kərtmə ev
- Kərtmə ev
- Kətan parça
- Kişi başmağı
- Kişi şalvarı
- Kişi üst köynəyi
- Kömlək
- Körpü
- Köşk
- Kurqan
- Külafirəngi/eyvan
- Külah
- Küləcə
- Kürdü
- Kürk
- Qadın şalvarı
- Qadın üst köynəyi
- Qaftan
- Qala
- Qaradam
- Qəba
- Qəbiristanlıq
- Qələmkar parça
- Qəsəbə
- Qızıl kəmər
- Qolbaq (bilərzik)
- Qondara
- Qurşaq
- Lapçın
- Ləbbadə
- Mahud parça
- Medalyon
- Məbəd
- Mədrəsə
- Məxmər
- Məjdiyyə (məcidiyyə)
- Məscid
- Məst
- Minarə
- Mirvari boyunbağı
- Mov
- Muncuq
- Mütəkkə
- Nekropol
- Nəleyin
- Niqab
- Nimtənə
- Önlük (döşlük)
- Örpək
- Pambıq parça
- Papaq
- Pərdə
- Piyalə-zəng sırğa
- Rübənd
- Sancaq
- Saray
- Sırğa
- Sinəbənd
- Süfrə
- Sür papaq
- Şal
- Şəddə baş bağlaması
- Şəhər
- Şətəl
- Şiş papaq
- Tac
- Tafta
- Taxçaqabağı
- Təndirxana
- Təsək
- Tirmə
- Toqqa
- Tuman
- Türbə
- Uşaq şalvarı
- Üst geyimləri
- Üzük
- Yapıncı
- Yaşmaq
- Yaylıq
- Yun parça
- Zərbaf
- Zərənduz
- Ziyarətgah
Günün nümunəsi
Miniatür
İslam Şərqinin incəsənəti tarixində Azərbaycan miniatür sənəti üslubu, bədii sənətkarlıq xüsusiyyətləri etibarilə xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. Miniatür sənəti əlyazma kitablarının bədii tərtibatında mühüm rol oynayır. Bəzən bu sənət nümunəsi bədii mətni əks etdirməkdən asılı olmayaraq müstəqil səciyyə daşıyırdı. Azərbaycan kitab miniatürlərinin qorunub-saxlanmış ilk nümunələri XII-XII...